Moddergevecht

Wij hebben ook wel eens het gevoel alsof we vast zitten in de modder, we lijken steeds dieper weg te zinken, zonder hoop of uitzicht.
Ook David kende die gevoelens en hij verwoordt ze zo duidelijk en herkenbaar in Psalm 40.
Ik ben zo blij dat God David de mogelijkheden heeft gegeven om al zijn gevoelens, positief of negatief te verwoorden in de Psalmen zodat wij ze zouden kunnen lezen en er moed en vertroosting in kunnen vinden.

Want ook hier weer komt het keerpunt, David verlangt naar de Heer en hij wacht op Hem.
Zo’n roep om hulp wordt altijd door God gehoord. Die uitgestoken hand naar God wordt altijd door Hem in Liefde gevat.

God trekt je uit de modder en plaatst je hoog op een rots.
Je omstandigheden kunnen nog steeds heel moeilijk zijn. Je moet misschien nog steeds knokken om je hoofd boven water te houden. Maar je bent je weer bewust van het feit, dat er Iemand met je mee vecht. Je krijgt weer hoop en uitzicht en je ervaart weer de kracht en liefde van God, als jij je hand uitstrekt naar Jezus en je uit de modder laat trekken. Je wordt als het ware boven de omstandigheden uitgetild.

Daar begint het bij ons, met die uitgestoken hand…de rest doet Jezus.

Moddergevecht

Jezus houdt van vuile handen
van modder is Hij ook niet bang
Hij is geen God vanuit de hoogte
maar houdt je vast, levenslang.

Als jij in de modder valt
laat Jezus je niet stikken
Hij kijkt je met Liefde aan
en komt languit naast je liggen.

Het liefst was Hij je voor geweest
om je val te breken
Hij biedt jou Zijn leven aan
wil je Hem het jouwe geven?

Tags: God, hoop-juweeltjes, Jezus, modder, uitzicht, verlangen, wachten